Mohamed El Baradei comeza falando dos trazos que deben diferenciarse en toda filosofía vital, xa sexa de orixe relixiosa ou cultural. Fala da situación mundial: pobreza, inseguridade, conflictos que traspasan xeracións dunha mesma contorna, da superficialidade dos motivos destes confictos. Fala de casos concretos como o de Irak ou Ruanda. Sinala como clave ó formar unha única familia mundial para non caer como especie. A globalización é inevitable e debemos asimilala. Recupera algunhas ideas de San Francisco de Asís para rematar o seu discurso.