A partir dun proyecto de investigación para estudiar o efecto duns fármacos Ángel Belmonte coñeceu a Salvador Moncada a través dos seus artigos sobre a prostaciclina mailo óxido nítirico. Para Belmonte, Moncada é hoxe investido por dous motivos: o primeiro coma honra e recoñecemento dos seus importantes méritos científicos; e o segundo para establecer unha colaboración entre a nosa Universidade e o laboratorio que o doutorando dirixe en Londres. Belmonte afirma que Moncada abriu un campo novo para a Mediciña, e os seus traballos son un punto de referencia obligada na investigación farmacolóxica. Sendo a súa traxectoria fruto da perseverancia e do traballo ben feito. E considera inxusto que non lle concederan o premio Nobel. Belmonte relata que Moncada ó rematar os seus estudios de Mediciña en El Salvador (Honduras) vaise a Gran Bretaña a face-lo doutorado en Farmacoloxía. Alí involucrase na investigación farmacolóxica alternadoa coa súa implicación en tarefas de docencia. O seu labor de investigación é amplio e fecundo pero destacan os traballos que o conduxeron o descubrimento da prostaciclina (1976) e o óxido nítrico (1987). O grupo de Moncada indentifica o óxido nítrico coma un novo elemento biolóxico con un destacado papel en múltiples procesos fisiolóxicos, e cunha participación en varios procesos patolóxicos. O descubrimento serviu para abrir novas vías terapéuticas e novos horizontes na Ciencia. A importancia da obra de Moncada recibiu o recoñecemento da sociedade científica internacional, o que reflexase nos seus numerosos nombramentos Honoris Causa polas máis pretixiosas universidades; como académico de honra de múltiples e importantes sociedades científicas; como editor de numerosos e prestixiosas revistas científicas, publicou centos de artigos; conferenciante invitado dos principais eventos das conmemoracións científicas; galardoado con numerosos premios e distincións. E remata afirmando que o labor fecundo de Salvador Moncada está colmado de servicios á Medicina, á Ciencia e á Humanidade.