Diversas estratexias veñen sendo prpopstas para levar a cabo a rexeneración de tecidos, incluíndo a imitación da interacción entre células e os componentes da matriz extracelular (ECM). Enxertando grupos funcionais dentro de materiais poliméricos, formación de complexos polielectrolitos baseados en polisacáridos ou proteínas foron ampliamente investigados. Explotando a habilidade dalgunha destas estruturas para autoensamblarse no medio biolóxico foi proposto co obxectivo de producir matrices que asemellen ao ECM natural. Para facer enxeñería de tecidos os andamios porosos e non porosos (hidroxeles) poden ser deseñados có propósito de modular o ataque á célula e diferenciación, síntese da matriz e degradación e o intercambio de información intracelular. Ven sendo cada vez máis evidente que os sinais de inflamación teñen un papel esencial no proceso de rexeneración, incluíndo das matrices de mediación levadas a cabo polas células madre mesenquimales. Coas novas técnicas de imaxe que permiten o seguemento das células no complexo entorno in vivo, é de esperar, que axude na consecución dunha mellor observación interna dos procesos que guían ao tecido á rexeneración e contribúe ao avance de novos biomateriais capaces de inducir o reclutamente de tipos de células específicas, incluíndo células madre mesenquimales e células inflamatorias.